Skip to content
لغتنامه فارسی آموزی
لغتنامه فارسی آموزی
اسم مصدر
ابتسام
(اِ تِ) [ ع. ]
۱- (مص ل.) لبخند زدن، تبسم کردن.
۲- (اِمص.) شکرخند، لبخنده.
Post navigation
→
Previous عبارت
Next عبارت
←
Scroll to Top