Skip to content
لغتنامه فارسی آموزی
لغتنامه فارسی آموزی
صفت مرکب
ابلق چشم
(~. چَ) [ ع – فا. ] (ص مر.) کسی که چشمش سیاه و سفید باشد.
Post navigation
→
Previous عبارت
Next عبارت
←
Scroll to Top