Skip to content
لغتنامه فارسی آموزی
لغتنامه فارسی آموزی
اسم مصدر
احسان
( اِ) [ ع. ]
۱- (مص م.) نیکی کردن.
۲- بخشش کردن.
۳- (اِمص.) نیکوکاری، بخشش.
Post navigation
→
Previous عبارت
Next عبارت
←
Scroll to Top