اسم مصدر تحدر (تَ حَ دُّ) [ ع. ] (مص ل.) ۱- فرو ریختن، فرو دویدن. ۲- سرازیر شدن، به نشیب آمدن. ۳- (اِمص.) فروریزی ؛ ج. تحدرات.